اصلان قزل‌لو – ایران
همین که
تکه‌تکه نکردند خبر را
زندگی
دق کرد
فکرهایی
جهان را سبز می‌خواست
من
که در تیرباران‌ها
در اعدام‌ها
خوابم می‌پرد
دسته‌گلی
به گور زندگی می‌گذارم
هر روز
و درست
در همین هنگام
که نویدی نیست
جهان خوابش می‌برد
مرگ را
در افغانستان
با طالبان
قسمت می‌کنند
تا شهر بخوابد
شیراز
بهارنارنج‌هایش را
به کرونا می‌بخشد
و داودی‌ها
در رحمت‌آباد
حراج می‌شوند
بیا
این گریه‌های آخر را
به پای الوک‌های گردنهٔ کولی‌کش
خالی کنیم
جهان
عقلش را
در شهرهای بی‌حجاب شرق و غرب
جا گذاشته
ما
چند سال است
که با مرگ قدم می‌زنیم؟
